Recensie | Ik wens je het allerbeste

Gepubliceerd op 21 september 2022 om 18:45

Toen uitgeverij Dutch Venture Publishing in november bekend maakte dat ze I wish you all the best gingen vertalen, kon ik mijn geluk niet op. Dit is één van de weinige YA-boeken over een non-binaire hoofdpersoon dat nu in het Nederlands te lezen is. Het vertalen duurde ietsje langer dan gepland, waardoor mijn geduld op de proef werd gesteld, maar nu is het eindelijk zover! Ik wens je het allerbeste ligt in de winkels.

Als non-binaire lezer heb ik nog maar weinig boeken gelezen met personages die op mij lijken. Boeken zorgen ervoor dat mensen zich gezien voelen. Juist jongeren die aan het ontdekken zijn wie ze zijn hebben dit soort boeken nodig, en toch zijn er maar weinig YA's met dit onderwerp. Ik keek daarom enorm uit naar dit boek. Ik mocht het eerder lezen en vertel je graag wat ik ervan vond!

Mijn dank gaat uit naar Dutch Venture Publishing voor het recensie-exemplaar, uiteraard heeft dat mijn mening niet beïnvloed.

Bestel bij libris.nl

Titel: Ik wens je het allerbeste
Auteur: Mason Deaver
Uitgeverij: Dutch Venture Publishing
Genre: YA contemporary

Waar het over gaat

In Ik wens je het allerbeste lees je over Ben. Nadat hen uit de kast is gekomen als non-binair, wordt hen het huis uitgezet door hun ouders. Hen trekt in bij hun zus Hannah en haar man Thomas, die hen nog nooit heeft ontmoet. Ben worstelt met een angststoornis die is verergerd door de reactie van hun ouders. Op aandringen van Hannah gaat Ben naar een therapeut. Alleen bij deze drie mensen komt Ben uit de kast. Hen wil zich gedeisd houden tijdens hun laatste jaar op hun nieuwe middelbare school. Dat plan valt in het water wanneer hun klasgenoot Nathan besluit om Ben onder zijn hoede te nemen. De vriendschap tussen hen groeit steeds verder en de gevoelens van Ben voor Nathan beginnen te veranderen. Kan iets wat zo rampzalig begon een fijn einde krijgen?

 

Wat ik ervan vond

Wanneer je het boek openslaat, beland je meteen middenin een belangrijk punt van Bens leven. Je leest hoe hen de moed bij elkaar aan het rapen is om uit de kast te komen. Dit moment is erg sterk beschreven. Je leeft meteen mee, ook al weet je nog niet helemaal wie het hoofdpersonage eigenlijk is. Doordat je middenin de actie begint met lezen, wil je het liefst meteen doorlezen. Je wil antwoorden en je wil dat het goed komt met Ben.

Je leert Ben steeds beter kennen. Je leest uit hun perspectief in ik-vorm, waardoor je een goed beeld krijgt van hun belevingswereld en gedachten. Toch voelde Ben voor mij soms een beetje te vlak als hoofdpersoon. Naast Ben komen er ook andere personages aan bod. Hannah, Bens zus, die hen al tien jaar niet meer heeft gezien, maar die nu wel voor haar sib klaarstaat. Thomas, Hannah's man, wie Ben nog nooit heeft ontmoet, maar die wel heel zorgzaam is. Hij werkt op de school waar Ben naartoe gaat en regelt dat daar alles goed verloopt. En natuurlijk Nathan; de klasgenoot met wie Ben bevriend raakt. Al deze personages kwamen erg echt op mij over. Ze zijn behulpzaam, maar hebben allemaal hun eigen worstelingen. De bad guys uit het boek zijn Bens ouders, wat een hekel heb ik tijdens het lezen aan die mensen gekregen.

In het boek staat voornamelijk Bens angststoornis centraal. Je leest veel scènes over hun therapie en over angstaanvallen. Ben leert steeds een beetje sterker in hun schoenen te staan. Deze groei ging heel geleidelijk en vond ik erg realistisch. De angsten van Ben en hoe die voor hen voelden vond ik erg mooi beschreven. Soms ging het verhaal alleen een beetje té geleidelijk, want na de actie aan het begin van het boek, zakte de spanningsboog voor mij. Ik had minder de drang om door te lezen, hoewel ik wel nieuwsgierig bleef.

Helaas werd ik wat teleurgesteld door de representatie. Wellicht waren mijn verwachtingen te hoog, maar ik kon me niet erg herkennen in Ben. Het boek gaat voornamelijk over de angst die hen heeft en de nieuwe vriendschappen op hun school. Ik vond het non-binaire in Ben lastig te zien. Er waren momenten waarop hen erg veel moeite had met hun lijf en uiterlijk, momenten waarop hen ongemakkelijk werd door bepaalde woorden die mensen voor hen gebruikten en momenten waarop hen meer ging experimenteren met genderexpressie (de manier waarop je je aan de buitenwereld laat zien; bijv. door je kleding, kapsel, make-up). In Bens gedrag of gedachten zag ik niet echt een combinatie van vrouwelijke en mannelijke eigenschappen, of bijvoorbeeld het gebrek hieraan. Dit had ik wel verwacht, en ik vind het jammer dat het bij mij niet zo overgekomen is.

 

Mijn conclusie

Ik wens je het allerbeste is een fijn boek met belangrijke thema's. De angsten van Ben, de effecten die het kan hebben als mensen niet openstaan voor mensen die 'anders' zijn, een eerste liefde en een positief beeld van therapie kwamen mooi in beeld. Ik miste soms de representatie en vond Ben een wat oppervlakkig personage.

Daarnaast baal ik van het feit dat in dit boek een reverentie zit naar Harry Potter. De auteur van deze boeken staat erom bekend erg haatdragend te zijn naar transgender en non-binaire mensen. Ik vind het daarom een zeer gemiste kans dat deze reverentie er tijdens het vertalen niet is uitgehaald. Het Engelstalige boek is al een paar jaar ouder, dus dat het daarin staat kan ik ergens nog begrijpen, maar in nieuwe boeken, vooral als ze over dit thema gaan, vind ik het erg pijnlijk als dit er nog in staat.

Al met al geef ik het boek een netjes gemiddelde van 3. Ik ben erg blij dat dit boek er is en vind het belangrijk dat er in de toekomst meer YA-boeken over non-binaire personages komen. Dit boek miste voor mij helaas de wauw-factor.

 

Sterren overzicht

In dit overzicht geef ik van meerdere punten/ingrediënten een beoordeling. Zo kun je snel en makkelijk zien hoe mijn uiteindelijke beoordeling is opgebouwd.

verhaal

personages

wereld

schrijfstijl


«   »

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.