Recensie | Lark & Kasim beginnen een revolutie

Waar het over gaat

Lark wil schrijver worden. Om hun doel te bereiken, werkt hen aan een Twitter-account. Hoe meer volgers, hoe meer kans hen heeft om uitgegeven te worden. Dat gaat best aardig, totdat Larks vriend Kasim per ongeluk iets post op hun account. De tweet gaat over een onbeantwoorde liefde en gaat viraal. Lark besluit Kasim te beschermen en gaat mee in de leugen dat hen het zelf heeft geschreven. De volgers stromen binnen en de reacties zijn overweldigend. Hoe langer de leugen duurt, hoe moeilijker het wordt die vol te houden. Vooral als er liefde in het spel komt...

Wat ik ervan vond

Na het lezen van de flaptekst op internet verwachtte ik een rustig, cozy verhaal over een ontluikende liefde. Misschien hier en daar wat tienerdrama, maar vooral niet te zwaar en ingewikkeld. Nu wil ik niet zeggen dat het een moeilijk boek is, maar het is ook zeker niet een fluffy romance. Ik werd positief verrast door de schrijfstijl van de auteur. De manier waarop die hun mening door laat schemeren in het verhaal zorgt voor fantastische representatie en trapt tegen vooroordelen aan.

In het boek volg je de zeventienjarige Lark, de hoofdpersoon die vanuit de ik-vorm is geschreven. Hen is non-binair, van kleur en neurodivergent. Lark wil schrijver worden en is daar veel mee bezig. Het lijkt soms alsof het boek dat hen schrijft is verweven met het boek dat je zelf leest, doordat de hoofdpersoon van Larks verhaal een stem krijgt. Die kijkt soms mee over Larks schouder en geeft tips en raad, als een personage dat leeft in Larks hoofd. Alleen dat al vond ik heel bijzonder. Bovendien staat het boek vol adviezen en schrijftips waar de auteur van het boek door de stem van Lark te gebruiken soms keihard tegenaan schopt. Zoals het advies dat je nooit een boek moet schrijven over iemand die een boek schrijft, omdat dit niet zou werken. Je leest letterlijk hoe het tegendeel wordt bewezen; het werkt zelfs fantastisch in dit verhaal.

Een ander belangrijk thema dat aan bod komt zijn de problemen waar mensen van kleur mee te maken krijgen. Racisme, discriminatie, maar ook de verschillende meningen hierover binnen de eigen gemeenschap. Ik kan hier als wit persoon alleen maar van leren en vind het mooi hoe meerdere kanten werden belicht. Daarnaast speelt neurodivergentie een grote rol. Lark merkt dat hen anders denkt en dingen verwerkt dan anderen en is erachter gekomen dat hen misschien autisme of AD(H)D heeft. Een ander personage is ook autistisch en ik vind als autistische lezer dat beiden heel mooi beschreven zijn. Het ligt er niet te dik op, het houdt niet vast aan stereotypen, het is puur en echt. Wat ik ook heel fijn vond, is dat Lark non-binair is en nergens in het boek wordt gezegd welke geslachtsdelen hen heeft. Mensen hebben toch snel de neiging om non-binaire mensen alsnog in te delen in een man of vrouw hokje en met dit personage is dat simpelweg onmogelijk. De karaktertrekken zijn een echte mix. Het non-binair zijn van Lark is gewoon een feit en het enige waar je het aan merkt zijn de neutrale voornaamwoorden die hen gebruikt.

Ik deel een aantal stukjes van mijn identiteit met Lark, maar soms kon ik me niet in hen vinden. Dat laat voor mij goed zien hoe anders mensen kunnen zijn en vooral dat een woord voor een deel van jou niets zegt over je persoonlijkheid. Lark is wat naïef en doet domme dingen, waardoor ik soms zin had om tegen het boek te schreeuwen 'doe dat nou niet, heb je een bord voor je kop of zo?'. Maar hen leert gaandeweg het verhaal vordert steeds meer over zichzelf en de mensen om hen heen. En daar zat het echte verhaal dat ervoor zorgt dat je verder wilt lezen.

Mijn conclusie

Lark en Kasim beginnen een revolutie zit bomvol representatie. Alleen Lark tikt al aardig wat punten af met hun gekleurde huid, non-binair zijn en neurodivergentie. Als ik je ook nog vertel dat Lark polyamoreus is en er meerdere non-binaire en trans personages in het boek zitten, denk je misschien dat het een beetje veel van het goede is. Dat is juist helemaal niet zo. Het boek gaat over de tweet en de leugens, over de mening van Lark over verschillende onderwerpen, hun twijfels en hun groei. Het gaat over opgroeien in een wereld die niet voor jou gemaakt lijkt te zijn. Alle personages en representatie die zij met zich meebrengen dragen alleen maar bij aan het realistische beeld dat de auteur van het boek wil neerzetten; deze mensen zijn niet zeldzaam, ze zijn er gewoon. Mensen van kleur die neurodivergent en trans zijn zie je vrijwel nooit, maar ze zijn er wel. Dit boek laat zien dat ook zij een stem verdienen in de media. Het trapt alle vooroordelen en taboes aan de kant en brengt de diversiteit die zo hard nodig is in deze maatschappij. Dit boek kenmerkt voor mij de verandering in de boekenwereld. Een paar jaar geleden was dit boek waarschijnlijk nooit uitgegeven omdat het te ongeloofwaardig zou zijn, te specifiek, te onrealistisch of nog een ander smoesje. Terwijl het verhaal juist laat zien waarom het dat allemaal niet is. 

In het hele boek schemert de mening van de auteur door. Het zet je aan het denken en houdt je een spiegel voor. Het is een belangrijk boek, dat zeker. Ik raad het daarom ook absoluut aan om te lezen, puur om meer van de mensen om je heen te begrijpen, en misschien daardoor ook meer van jezelf. Verwacht geen romantische fluffy YA, want dat is het niet, maar wees ook niet bang voor de echtheid van deze YA contemporary dat wat mij betreft door alle jongeren vanaf 15 jaar gelezen zou moeten worden.

Mijn enige minpuntjes zijn de inzakmomentjes in het verhaal waarin voor mij net te weinig vaart en net teveel herhaling zat. Het boek krijgt van mij 4,5★.

Sterren overzicht

In dit overzicht geef ik van meerdere punten/ingrediënten een beoordeling. Zo kun je snel en makkelijk zien hoe mijn uiteindelijke beoordeling is opgebouwd.

verhaal ★★★★

personages ★★★★★

wereld ★★★★

schrijfstijl ★★★★★