Heb ik al eens verteld dat mijn hersenen soms best raar denken? En dan niet op autistisch vlak, maar met fantasie?
Laatst was ik verhalen aan het teruglezen die ik op de basisschool heb geschreven. Destijds vond ik het gewoon leuke verhalen. Nu las ik het terug en dacht de hele tijd 'Wat had ik voor rare gedachtes? Hoe kwam ik erbij dit op te schrijven?'.
Zo zat er een verhaal bij wat hoorde bij de opdracht 'schrijf een sinterklaas verhaal en lees deze voor in groep drie als het af is'. De juf had hem gecontroleerd (omdat er kinderen in mijn klas waren die het leuk vonden om het geheim van sinterklaas in hun verhaal te verklappen) en er een cijfer voor gegeven. Ik begrijp echt niet waarom ze mijn verhaal prima vond. Het gaat over sinterklaas die is ontvoerd door een kinderhater die alle gezellige kinderfiguren wil vermoorden. Ik bedoel, da's toch niet echt geschikt om voor te lezen aan kinderen van zes jaar, of wel?
Ook kwam ik een verhaal tegen dat ik in groep zeven schreef. Het was de bedoeling dat we een inleiding (van anderhalf A4tje) afmaakten (op één A4tje, lekkere verhouding). Het was een griezelverhaal dat zich afspeelde in een verlaten hotel. Ik weet nog dat een klasgenootje het om had getoverd tot een surpriseparty. Mijn verhaal (dat uiteindelijk zes kantjes in totaal telde) heb ik voorgelezen op de laatste schooldag en dat was zo ongeveer het enige moment van het jaar dat mijn klas stil zat te luisteren, omdat ze het te spannend vonden om iets te missen. Ik had het hotel uitgewerkt tot een of ander laboratorium waar mensen werden gekloond door iemand die de macht over de wereld wilde overnemen. Met details over hoe dat apparaat in z'n werk ging. Met slangetjes onder je huid en zo. Redelijk luguber. Ik was toen tien jaar.
Tegenwoordig schrijf ik niet meer zoveel. Ik vind dit jammer, maar ik weet vaak niet waar ik moet beginnen. En als ik ben begonnen, loop ik vast omdat ik het direct helemaal perfect wil hebben. Ik probeer hieraan te werken door het perfectionistische gedoe los te laten en gewoon te gaan schrijven, maar dat vind ik lastig. En daardoor ga ik het verder schrijven uitstellen en maak ik er in mijn hoofd een heel probleem van, terwijl het geen probleem is, want het is gewoon een hobby.
Op een of andere manier vind ik het leuk om te lezen en te schrijven over de dingen waar ik zelf bang voor ben. Opgesloten zitten, pijn in het algemeen, alleen zijn, onbegrepen worden, en ga zo maar door. Vervolgens maakt mijn brein daar een leuke mix van en laat het mij bijvoorbeeld dromen over een meisje dat naar een nieuwe school gaat. Die school blijkt op een gegeven moment geen school te zijn maar een instelling/ziekenhuis waar het meisje zonder dat ze het wist is opgenomen omdat haar moeder wil dat ze wordt genezen van haar autisme. Er komt een enge verpleegster achter haar aan, ze sluit zichzelf op in de wc om even te ontsnappen, de wc wordt gewoon opengemaakt en de verpleegster komt binnen met een enorme spuit vol met verdovende middelen. Dat soort dingen dus. Klinkt een beetje vaag, maar nadat ik het had uitgeschreven op drie A4tjes, is het eigenlijk wel weer een interessante inleiding voor een langer verhaal. Ik kan er nu van alles bij bedenken en het meisje na een tijdje laten ontsnappen, haar laten vechten voor begrip, haar zichzelf leren kennen, enzovoorts. Maar zoals ik hierboven al eerder beschreef, loop ik hierna vast door mijn onzekere en perfectionistische gedachtes.
Ik denk dat, nu het vakantie is en ik meer tijd heb, ik mezelf ga uitdagen een keertje wél door te schrijven. Eens zien hoe ver ik kom en of ik het echt leuk vind. Dan kan ik achteraf mijn perfectionistische kant uitlachen en zeggen dat 'ie ongelijk had. Is ook wel eens leuk. Maar dan moet ik eerst even bedenken met welk beginnetje ik verder ga...
Schrijf jij graag? En zo ja, hoe doe jij dat?
Trouwens, als je het leuk vindt, kun je op de knop hieronder klikken en mijn droom lezen waarover ik het hierboven had. Ik zou het leuk vinden als je me liet weten wat je ervan vindt (want ik heb geen idee of het daadwerkelijk interessant genoeg is om op door te werken...).
Reactie plaatsen
Reacties