Dit is het eindresultaat!
Deze foto heb ik bewerkt voordat ik het boek écht had en plaatste ik op mijn Instagram.
Hij is eindelijk af! Ik heb mijn eigen verhalenbundel gemaakt en ik wil jullie daar graag over vertellen. Lees snel verder!
Oh, even een kleine mededeling voordat je helemaal enthousiast wordt en het boek gelijk gaat opzoeken bij bol.com; deze bundel is een persoonlijk project en is niet verkrijgbaar in de winkel.
Het idee
Begin juni was ik zo goed als klaar met school. Ik hoefde nog maar voor drie toetsen te leren en verveelde me in de klas, want ik moest gewoon nog tot het eind van de maand naar school. Ik had een doel nodig en dus bedacht ik een project voor mezelf. Het leek me handig om al mijn oude verhalen en gedichten bij elkaar te zoeken, over te typen (het meeste was immers met de hand geschreven op de basisschool) en in chronologische volgorde achter elkaar te zetten. Zo zou ik al mijn schrijfels handig bij elkaar hebben als herinnering voor later. Daarnaast hoopte ik dat het me zou motiveren. Ik schrijf al een tijdje (da's duidelijk te zien in de bundel) en heb al sinds mijn eerste verhaal uit groep 4 de droom om ooit een eigen boek te schrijven. Ik heb altijd al moeite gehad met het beginnen aan nieuwe dingen en ze uiteindelijk ook af maken. Ik hoopte dat als ik dit boekje elke dag pontificaal in mijn kast zou zien prijken, ik dan meer motivatie zou hebben om te gaan schrijven en zo ooit mijn droom uit te laten komen. En dus ging ik aan de slag.
Het binnenwerk
Allereerst ben ik natuurlijk een tijdje bezig geweest met het overtypen en sorteren. Toen dit achter de rug was, zette ik alles in één document. Ik koos een lettertype en -grootte. Daarna schreef ik een inleiding en voegde ik een inhoudsopgave toe. Normaal gesproken ben ik niet zo'n fan van inhoudsopgaves, maar aangezien dit een bundel is en geen roman, is het wel handig om bepaalde stukken terug te kunnen vinden. Ik besloot het boek op te delen in drie delen; De Kindertijd met daarin alle verhalen van de basisschool, De Depressieve Periode met daarin alle dingen die ik schreef toen mijn het in mijn hoofd bijna 5 jaar lang één donkere wolk was en als laatste het Zeventiende Levensjaar waar ik alle stukken van de laatste tijd heb verzameld. Vervolgens ben ik de pagina's gaan nummeren. Handmatig, want sommige pagina's wilde ik leeg hebben en dat begreep de nummering van Word niet. Alle 114 pagina's heb ik zitten typen, heel saai, toen ik besloot tóch een ander lettertype te kiezen (Georgia i.p.v. Times New Roman, omdat ik die lekkerder vond lezen), waardoor ik het hele feest overnieuw kon doen omdat het niet meer precies paste. Ook besloot ik dat ik geen halve zinnen op het einde van een pagina wilde, dus heb ik dat ook gecontroleerd. Elk nieuw verhaal heeft een eigen vetgedrukt kopje, de datum waarop ze geschreven zijn (voor zover ik dat kon terugvinden) en ze beginnen allemaal op hun eigen pagina. Overzichtelijk, duidelijk en goed leesbaar.
Het omslag
Vervolgens besloot ik aan de slag te gaan met de cover. Ik heb wat op internet zitten kijken en vond de voorkant van 'Hashtag hiernamaals' erg mooi. Dat is mijn grootste inspiratiebron geweest, al heb ik er natuurlijk wel mijn eigen ding van gemaakt. Eerst maakte ik een klad versie, waarin ik de juiste afmetingen had en keek hoe de afbeelding er ongeveer uit moest gaan zien. Ook bepaalde ik het lettertype en het kleurenpalet.
Dit is daarvan het resultaat.
Ik vond het idee leuk, maar het hoofd te klein, de achtergrond te kaal, de titel vreselijk (eerder had ik nog geen titel kunnen bedenken) en ik vond die op een rare plek staan. Ik ging nog een beetje verder met proberen, bedacht een titel die perfect bij de bundel én het ontwerp van de cover paste, ontfermde me over een aantal details en maakte die dag dit ontwerp.
Dit ging de goede kant op. De woorden stonden vrij goed, alleen 'met' moest nog wat naar beneden, aangezien hij wat raar stond in de nek. Waarom ik geen hoofdletter had gebruikt wist ik ook niet en dus veranderde ik dat ook nog even. Verder waren de randen van de afbeelding vrij korrelig en hobbelig en was de afbeelding te groot en te dicht bij alle randen. Dat heb ik ook nog aangepast. Daardoor is dit de definitieve cover geworden.
Oh, en mocht je het nog niet doorhebben; dit is dus mijn hoofd.
Vervolgens waren de achterkant en de rug van de omslag aan de beurt. Die ontwierp ik apart van elkaar. Voor de achterkant koos ik ervoor drie citaten te gebruiken. Uit elk deel van het boek koos ik er een uit een verhaal dat kenmerkend is voor de periode. Verder vatte ik het boekje nog even samen met:
Deze bundel staat vol met verhalen en gedichten die ik vormde met de letters in mijn hoofd. Duik in een wereld vol gedachten en fantasie. Lees mijn eerste, diepste en nieuwste schrijfsels. Leer mij op een heel andere manier kennen.
Wat naar mijn idee een prima omschrijving is.
Tip; als je op een afbeelding klikt, kun je hem groter bekijken.
Een drukker kiezen
Ik begon dit project zonder een drukker in gedachten te hebben, en dus heb ik later alle onderdelen van het omslag alsnog in één document gezet, toen ik de aanleverspecificaties van de gekozen drukker had gelezen.
Waar ik bij de meeste drukkerijen tegenaan liep is dat ze met 'een kleine oplage' standaard 100 bedoelen, terwijl ik zoveel bundels natuurlijk niet nodig had. Bij anderen kon het wel, maar kon de rug van het boek niet bedrukt worden. Bij de drukker die ik uiteindelijk koos (drukwerknodig.nl), kan je online van alles en nog wat bestellen, het is vrij goedkoop, er zijn veel keuzes én de oplage kan vanaf één exemplaar. Ik heb uiteindelijk gekozen voor een hardcover boek met matte afwerking, aangezien dat altijd al mijn favoriete soort boeken zijn geweest. Dan is het natuurlijk wel zo leuk om ook mijn eigen boekje zo te hebben. Toen ik erachter kwam dat op deze site ook boekenleggers besteld konden worden, besloot ik die er gelijk ook bij te doen. Tien exemplaren was het minimum. Een beetje veel, vijf per boek, maar dan heb ik voldoende reserve. En voor nog geen €4 een leuk extraatje.
Dit is dus de boekenlegger; links de voorkant, rechts de achterkant.
Hulp uit onverwachte hoek
Het schooljaar liep ten einde en in de laatste week dacht ik dat ik alles klaar had en mijn bundel kon laten drukken. Dacht ik. Inderdaad, je leest het goed. Ik checkte nogmaals de aanleverspecificaties en ontdekte het woord 'snijtekens'. Jawel, ik had helemaal over het hoofd gezien dat ik een veiligheidsmarge moest aanhouden en die moest afbakenen met snijtekens, zodat de machine weet waar 'ie snijden moet. Ik heb van alles geprobeerd in Word, maar niks werkte. Uiteindelijk gaf ik het op en besloot ik dat ik het aan een van mijn docenten op mijn volgende school zou gaan vragen. Ik ga grafisch vormgeven doen, dus die moeten daar dan wel iets van weten, dacht ik zo.
Een paar weken heb ik het project geparkeerd en heb er niet veel meer naar omgekeken. Na twee weken vakantie kreeg ik een berichtje van een (oud)klasgenoot. Ik heb een streak op Snapchat met hem (zoals met wel meer mensen die ik altijd exact hetzelfde stuur) en hij vroeg hoe het ging met mijn bundel. Ik had het er in mijn streaks die afgelopen weken namelijk elke dag over gehad en ineens was ik daarmee gestopt. Ik legde hem mijn probleem uit en toen kwam hij met het fantastische bericht dat zijn vader (die als hobby boeken persklaar maakt) mij wel wilde helpen. Hij had een betaald programma dat ik niet heb waarin snijtekens heel makkelijk in te voegen zijn (InDesign, net zoiets als Photoshop, maar net een beetje anders).
Uiteindelijk hebben we vier weken over en weer zitten mailen, omdat het overnemen van mijn Word document toch wat ingewikkelder bleek dan we hadden verwacht (vooral de lay-out, en ik ben daar nogal een Pietje Precies in). Deze samenwerking was heel gezellig en ik ben er enorm dankbaar voor. Op deze manier is mijn project vóór het einde van de zomervakantie afgekomen.
Het eindresultaat
Het boek
Zelfontworpen, bedrukte schutbladen
Wit, licht glansend papier
(135 grams, silk mc)
Zestien boekenleggers met bedrukte voor- en achterkant
Tadaaa! Dit is wat ik in mijn pakketje vond. Ik heb twee exemplaren van de bundel besteld en tien boekenleggers. Toen ik ging tellen, kwam ik erachter dat het zestien boekenleggers zijn. Leuke verrassing!
Ik ben heel blij, maar ik had sommige kleine afwerkingspuntjes liever een beetje beter gezien. Ik zal ze even langslopen.
Allereerst: de kaft staat een beetje bol en gaat niet helemaal dicht als je hem plat neerlegt. Dat vind ik best jammer, want dat geeft het boek een goedkope uitstraling.
De schutbladen zijn net niet helemaal goed gesneden. Aan de onderkant is een klein wit randje te zien en zelfs een stukje van het snijteken, wat er dus af had gemoeten.
De bladzijden zijn zó stevig ingebonden dat ze niet makkelijk open gaan. Er is best wat kracht voor nodig om het boek open te houden. Ook dat vind ik jammer, want nu leest het niet zo lekker.
Als laatste hadden de randen van de boekenleggers een beetje beter afgewerkt kunnen zijn. Ze zijn nu wat rafelig, zoals je kan zien op de foto. Dat staat slordig, vind ik.
Mijn broertje was verbaasd dat ik niet door het huis ben gaan springen toen ik de bundel eenmaal in mijn handen had. Normaal gesproken doe ik dat bij elk (boeken)pakketje. Maar het was voor mij niet heel nieuw of zo. Het was geen verrassing, want ik had alles helemaal zelf ontworpen én zelf geschreven. Alle stappen heb ik zelf gezet om bij dit resultaat te komen. Het enige wat er nog nieuw aan was, was de afwerking. En ook die had ik zelf ingevuld op de site. Het voelde voor mij meer alsof het klopte, dat het (bijna) precies zo in het echt was, als ik al die tijd in mijn hoofd heb gehad. Het was fijn dat ik het project écht af had gekregen én dat ook nog eens binnen de zomervakantie, zodat ik er niet meer mee zou zitten in het nieuwe schooljaar. Dus ik ben wel degelijk heel blij, maar niet zodanig dat ik begon te springen.
Nu ga ik maar eens ontdekken of het zien van de bundel me ook echt zo gaat motiveren als ik hoopte aan het begin van het project...
Reactie plaatsen
Reacties