Recensie | Een intens gelukkig gevoel

Waar het over gaat

Hoofdpersoon Shadi heeft het lastig. Ze is een tiener waarbij er problemen spelen in het gezin. Haar broer is dood, haar vader ligt op sterven, haar moeder heeft mentale problemen en haar zus begrijpt Shadi niet. Bovendien is de relatie met haar beste vriendin stukgelopen, omdat die bang was dat Shadi ervandoor zou gaan met haar broer. Alsof dat nog niet moeilijk genoeg is, heeft Shadi ook nog eens te maken met een identiteitsprobleem. Ze is moslim en opgegroeid in Amerika. De spanningen tussen die twee gemeenschappen staan op scherp sinds Amerika Irak de oorlog verklaarde in 2003. Bij de moslims is Shadi te Amerikaans, en bij de Amerikanen te buitenlands, waardoor ze het gevoel heeft nergens echt bij te horen. Shadi probeert zich door alles heen te worstelen door vooral op de achtergrond te blijven. Totdat dat niet meer lukt.

Wat ik ervan vond

Nog nooit eerder las ik een boek waarin een moslima de hoofdrol speelt. Soms zijn ze er als bijpersonages, maar ik kom ze amper tegen in de hoofdrol van een YA. Ik vond het mooi om te lezen hoe de cultuur waarin Shadi leeft in elkaar steekt en tegen welke problemen zij oploopt vanwege haar geloof. Racisme is niet het hoofdonderwerp van het boek, maar er zijn genoeg stukjes waarin dit naar voren komt. Ik heb genoten van de bijzondere schrijfstijl van Tahereh, die niet alleen bij dystopie en fantasy, maar ook zeker bij contemporary erg mooi past. De personages kwamen levendig en echt op mij over, met allemaal hun eigen karakter.

Toch kon ik er niet echt van genieten. Een belangrijke toevoeging daarbij is dat ik dit boek las in de week dat mijn oma overleed, waardoor ik er niet echt met mijn hoofd bij was. Het is een boek dat redelijk buiten mijn comfort zone ligt, waardoor ik niet werd meegesleept. Er zijn twee belangrijke punten waardoor ik moeite had met dit boek. Allereerst is dat de wisseling in de tijd waarin het zich afspeelt. Het 'nu' in het boek is 2003. Dat is al een poosje geleden (ik was toen zelf maar 1 jaar oud), waardoor ik even nodig had om te schakelen. Daarnaast worden deze hoofdstukken afgewisseld met flashbacks naar het verleden van één jaar terug. Dit wordt duidelijk gemaakt voordat de hoofstukken beginnen, maar toch leverde het verwarring op. De schrijfstijl blijft namelijk hetzelfde (geen verandering tussen verleden of tegenwoordige tijd) en alle gebeurtenissen lopen zo in elkaar over dat ik het soms niet meer kon volgen. Verder waren er een hoop personages waarmee Shadi problemen heeft, en toch vond ik het verhaal geen duidelijke verhaallijn hebben. Er was geen overduidelijk probleem dat opgelost diende te worden en de ontwikkeling van Shadi vond ik mooi, maar ook een beetje vaag. Om heel eerlijk te zijn, weet ik nog steeds niet helemaal wat ik nu gelezen heb. Het was absoluut een mooie momentopname van Shadi's leven, maar het was geen duidelijk verhaal. Dat vind ik erg jammer, want bij Een bijna eindeloze afstand had ik dit wel.

Mijn conclusie

Dit boek is zonder twijfel een erg bijzondere. Het beschikt over herkenbare situaties waar veel jongeren mee te maken krijgen, zoals onzekerheid, vriendschappen, verliefdheid en mentale problemen. Tegelijkertijd is het vernieuwend vanwege het geloof en de cultuur die niet vaak in YA-boeken te vinden is. Voor mij was dit boek vooral leerzaam. Ik ben daarom ook blij dat ik het gelezen heb, want hoe mooi is het om je blik te kunnen verruimen door het lezen van een boek? Om die reden hoop ik dat het door veel meer mensen gelezen wordt. Er heerst nog veel onbegrip voor mensen met een andere achtergrond, en dit boek kan bijdragen aan het verbreken van vooroordelen. Aangezien ik een witte Nederlander ben, kan ik geen goed oordeel geven of het realistisch is, maar ik hoop dat dit een boek is waarin jonge moslim-lezers zich kunnen herkennen tussen alle boeken over witte mensen.

Tahereh Mafi is zo'n auteur waarvan ik alles wil lezen vanwege haar fantastische schrijfstijl. Zoals de uitgeverij Blossom Books altijd zo leuk zegt; ja, zelfs het boodschappenlijstje. Daarom geef ik dan ook met pijn in het hart mijn persoonlijke leeservaring van dit boek een 2,5★. Dit boek is absoluut een aanrader is voor jongeren die diverser willen lezen, houden van contemporary en/of een poëtische schrijfstijl. Ik denk dat ik het zelf misschien op het verkeerde moment las, of dat ik teveel moeite had met de onduidelijke verhaallijn.